معرفی کتاب قله ها و دره ها اثر اسپنسر جانسون: در مقاله معرفی کتاب امروز، قصد داریم تا یکی از زیبا ترین کتاب های اسپنسر جانسون را با یکدیگر بررسی کنیم. اسپنسر جانسون، نویسنده آمریکایی کتاب ها روانشناسی و خودیاری؛ بیشتر با کتاب «چه کسی پنیر مرا جا به جا کرد؟» شناخته می شود. اما یکی دیگر از کتاب های قشنگ او که طرفداران زیادی نیز در سراسر جهان دارد، کتاب قله ها و دره ها است.
این کتاب، درباره مسیر و سختی های رسیدن به موفقیت و در نهایت نحوه لذت بردن از آن است. داستان این کتاب درباره مرد جوان است که در دره های زندگی می کند و از زندگی خود راضی و خوشنود نیست. او به دنبال راهی می گردد تا زندگی خود را بهتر سازد.
در ادامه این مطلب در فروشگاه آنلاین کتاب سراج؛ قصد داریم تا به بررسی داستان این کتاب، آشنایی با نویسنده خوش فکر و محبوب آن و خواندن بخشی از کتاب با همدیگر؛ بپردازیم.
معرفی کتاب قله ها و دره ها؛ راهی برای رسیدن به موفقیت و خوشحالی در زندگی
کتاب قله ها و دره ها نوشته اسپنسر جانسون، برای نخستین بار در سال 2009 چاپ شد. این کتاب، آخرین کتاب چاپ شده توسط اسپنسر جانسون است که مانند بقیه کتاب هایش در سبک کمک به خود نوشته شده و بلافاصله بعد از انتشار در لیست پرفروش ترین کتاب های نیویورک تایمز قرار گرفت. این کتاب به درد همه افراد و در تمام سنین می خورد و مخاطبان زیادی می توانند از آن استفاده کنند.
در داستان این کتاب، مرد جوانی وجود دارد که در دره زندگی می کند. وی از زندگی خود راضی نیست و برای حل مشکل خود به دیدار، پیرمردی که در بالای کوه زندگی می کند و می رود. مسیری که طی می کند تا به محل زندگی پیرمرد برسد، همنشینی با وی و مسیری که پس از ملاقات با او در پی می گیرد؛ زندگی مرد جوان را برای همیشه تغییر می دهد. مخاطب نیز می تواند با پیگیری داستان مرد جوان و مقایسه او با خود، درس های زیبایی برای زندگی بهتری بگیرد.
داستان این کتاب در نه فصل مختلف روایت می شود و نویسنده تلاش می کند تا حرف های خود را از طریق پند های پیرمرد به مخاطب برساند. نه فصلی که در کتاب مشاهده می کنیم فصل های زیر هستند:
فصل اول: احساس افسردگی در دره‌ها
فصل دوم: دستیابی به پاسخ‌ها
فصل سوم: فراموش کردن
فصل چهارم: استراحت کردن
فصل پنجم: آموختن
فصل ششم: کشف کردن
فصل هفتم: سهیم بودن
فصل هشتم: استفاده از روش قله‌ها و دره‌ها
فصل نهم: لذت بردن از قله‌ها
معرفی اسپنسر جانسون، نویسنده محبوب آمریکایی
پاتریک اسپنسر جانسون، نویسنده و دکتر آمریکایی بود که عمدتا به دلیل کتاب های روانشناسی و خودیاری، او را می شناسند. او در یو اس ای تودی (USA Today) به عنوان «پادشاه تمثیل» لقب گرفت زیرا در استفاده از تشبیه ها و استعاره ها برای تبدیل یک مسئله پیچیده به یک چیز خیلی راحت و ارائه راه حل برای آنها، واقعا استاد است.
پدر اسپنسر یک معمار بود در ساختمان های مختلف مشغول بود و مادرش نیز یک معلم بود. وی در لس آنجلس بزرگ شد و و در رشته روانشناسی به مدرک لیسانس رسید و پس از آن از رویال کالج جراحی ایرلند فارغ التحصیل شد. وی در کنار پزشکی به نوشتن کتاب های ساده و روانشناسی روی آورد و کتاب های کوتاهی برای بیمارانش نوشت تا بتواند به آنها کمک کند.
وی در ۷۸ سالگی در سال ۲۰۱۷ و پس از مبارزه ای طولانی با سرطان لوزالمعده درگذشت. از مجموعه آثار معروف و محبوب او می توان به آثار زیر اشاره کرد:
- قله ها و دره ها
- چه کسی پنیر مرا جابجا کرد
- بله یا خیر
- گفت‌وگو یک دقیقه ای
- هدیه (زمان حال)
- مدیر یک دقیقه ای
- فروشنده یک دقیقه ای
- مادر یک دقیقه ای
- پدر یک دقیقه ای
- خروج از مارپیچ
- یک دقیقه برای خودتان
در بخشی از کتاب قله ها و دره های می خوانیم:
روزی روزگاری، مرد جوان و باهوشی در دره ای زندگی می کرد. او اندوهگین بود؛ بنابراین تصمیم گرفت به ملاقات پیرمردی برود که در قله زندگی می کرد. او وقتی جوان تر بود، در دره خوشبخت بود. در چمن ها بازی و در رودخانه شنا می کرد. آن دره، تنها مکانی بود که می شناخت و تصور می کرد تمام عمرش را آن جا خواهد بود. در دره بعضی روزها ابری و بعضی روزها آفتابی بود؛ همه ی روزهای زندگی اش شبیه به هم بود و این، به او احساس آرامش می داد.
با این حال، وقتی بزرگ تر شد، چیزهایی را در دره دید که به نظرش نادرست می آمد. او سردرگم و متعجب بود که چرا قبلاً آن ها را در دره اش ندیده است. با گذشت زمان، نارضایتی و اندوه مرد جوان نیز بیش تر می شد، هرچند دلیلش را نمی دانست. تلاش کرده بود در دره اش کارهای مختلفی انجام دهد، ولی هیچ یک از آن ها او را خوشحال و راضی نمی کرد.
در یکی از شغل هایی که انتخاب کرده بود، به نظر می رسید رئیسش او را به دلیل کارهای اشتباهش سرزنشش می کند و به کارهای درستش توجهی نشان نمی دهد. در شغلی دیگر، او یکی از بسیار کارمندانی بود که به نظر می رسید مهم نیست کارش را خوب انجام دهد یا نه. نقش او اهمیتی نداشت، حتی برای خودش.
روزی گمان کرد سرانجام به خواسته اش دست یافته است. سخت تلاش می کرد و تشویق می شد. با همکارانِ خوبی کار می کرد و افزایش تولیدات شرکت، باعث غرورشان شده بود. او خوب کار و پیشرفت می کرد و ریاستِ بخشی از شرکت را به عهده گرفت. متاسفانه بعد از مدتی احساس کرد در شغلش امنیتی وجود ندارد. در پی هر ناامیدی، ناامیدی دیگری به سراغش می آمد. احساس می کرد دوستانش وضعیت او را درک نمی کنند و خانواده اش به او می گفتند این مرحله ی گذراست و آن را پشت سر خواهد گذاشت. مرد جوان از خود می پرسید، آیا ممکن است در مکان دیگری به خواسته اش دست یابد؟
روانشناسی زرد