معرفی کتاب وقتی نیچه گریست اثری ماندگار از اروین یالوم

وقتی نیچه گریست: یکی از رمان های پر طرفدار فروشگاه اینترنتی کتاب سراج، وقتی نیچه گریست می باشد. این کتاب به عنوان یکی از بهترین داستان ها و رمان هایی است که تا به الان مورد استقبال افراد زیادی قرار گرفته است. می توان گفت که این رمان در زمینه تاریخی و فلسفی می باشد.

اگر به داستان های تاریخی و یا فلسفی علاقه دارید، می توانید این کتاب را برای مطالعه انتخاب کنید. خرید این کتاب از فروشگاه سراج امکان پذیر می باشد. در این مقاله می خواهیم در مورد این کتاب زیبا بیشتر برای شما توضیح دهیم و در مورد نویسنده خلاق این کتاب برایتان بگوییم.

معرفی کتاب وقتی نیچه گریست

همان طور که تا الان متوجه آن شده ایم، نام کتاب می باشد، عنوانی که می تواند خواننده را بیش از پیش به خود جذب کند، این نام را نوسنده این کتاب، اروین یالوم برای آن انتخاب کرده. نامی جذاب و زیبا که می تواند مفهوم کلی از یک داستان برای شما داشته باشد. در این کتاب یالون سعی کرده است، تمام بیانات خود را به صورت کاملا واضح برای خواننده بازگو کند و به خوبی توانسته است، مخاطب را با خود همراه کند.

یکی از شخصیت های اصلی این کتاب لوسالومه می باشد او زنی زیبا بود که به خوبی توانسته بود نیچه را عاشق خود کند و تمام فکر و ذهن او را به خود درگیر سازد. که در نهایت نیچه به تمام خواسته های خود رسید. فردریش نیچه نیز یکی دیگر از شخصیت های اصلی داستان است که رمان ما از داستان زندگی او حکایت می کند.

نیچه یکی از معروف ترین و بزرگ ترین فیلسوفان در اروپا است که لوسالومه با آن چهره زیبا توانسته است او را از خود بیخود کند و او به یک وسواس فکری شدید دچار شده است، به همین دلیل است که نیچه از یک بیماری رنج می برد همچنین به دلیل تمام مشکلاتی که در زندگی دارد، فردی منزوی البته بسیار مغرور است. طرز رفتار نیچه در این داستان به عنوان یک عاشق مغرور بسیار جذاب کننده است.

از دیگر شخصیت های اصلی این داستان می توانیم به یوزف برویر و زیگموند فروید می باشد. این دو شخصیت در زندگی نیچه کمک های بسیار زیادی توانسته اند به او بکنند و او را از این همه مشکلات تا حدود زیادی رهایی دهند. همه داستان از یک نامه لوسالومه به یوزف برویر شروع می شود.

لوسالومه تمام سعی خود را می کند، تا از برویر بخواهد برای کمک به نیچه تمام تلاش خود را بکند و او را از این بیماری سخت روحی و جسمی آزاد سازد. مهم ترین چیزی که برویر به لوسالومه می گوید، این است که بیماری نیچه به دست او درمان نخواهد شد و تمام این بیماری سخت تنها به دلیل عشق زیاد نیچه به اوست. در بخشی از این کتاب می خوانیم:

وقتی نیچه گریست آمیزه‌ای است از واقعیت و خیال، جلوه‌ای از عشق، تقدیر و اراده در وین خردگرای سده‌ی نوزدهم و در آستانه‌ی تولد دانش روانکاوی. فردریش نیچه بزرگ‌ترین فیلسوف اروپا، یوزف برویر از پایه‌گذاران روان‌کاوی و دانشجوی پزشکی جوانی به نام زیگموند فروید، همه اجزایی هستند که در ساختار رمان در هم تنیده می‌شوند تا حماسه‌ی فراموش نشدنی رابطه‌ی خیالی میان بیماری خارق‌العاده و درمانگری استثنایی را بیافرینند.

یکی از مهم ترین ویژگی هایی که این کتاب دارد این است که آغاز بسیار زیبا و شکوهمندی دارد و همین شروع لذت بخش است که منجر به زیبایی آن می شود. بسیاری از کتاب ها هستند با توجه به این که شروع بسیار جذابی دارند، اما در ادامه کتاب هیچ قدرتی برای جذب خواننده ندارد اما این کتاب و رمان زیبا تا انتها شما را به خود جذب خواهد کرد.

شما با خواندن این کتاب با یک داستان هیجان انگیز و پر قدرت فلسفی روبه رو هستید، داستانی که تمامش از عشق پوشیده شده و می تواند عشق را در وجود شما نیز زنده کند. داستان هایی که از زبان تمامی شخصیت های داستان بیان می شود، هر کدام در جایگاه خود زیبایی و جذابیت خود را دارد. چرا که هر کدام از زبان خودشان عشق نیچه و لوسالومه را بیان خواهند کرد.

در مورد اروین یالوم خالق کتاب زیبای وقتی نیچه گریست

اروین یالوم در سال 1931 در ایالات متحده آمریکا متولد شد. با توجه به علاقه ای که در زمینه پزشکی داشت در سال 1956 در بوستون رشته پزشکی را ادامه داد و پس از آن در نیویورک در رشته روانپزشکی فارق التحصیل شد. او بعد از این که درس خود را به اتمام رساند، به خدمات سربازی رفت و در نهایت به دلیل مدرک دانشگاهی که داشت به عنوان استاد در سال 1963 در دانشگاه استنفورد پذیرفته شد.

او در همین مدت که استاد دانشگاه بود، توانسته بود آثار زیبایی از خود خلق کند و رمان های متعددی بنویسند. با توجه به موفقیت هایی که اروین در این زمینه داشت، بالاخره در سال 2002 موفق به دریافت جایزه از طرف انجمن روانپزشکی آمریکا شد. چرا که او بیشتر رمان ها و داستان های خود را در زمینه روانشناسی و روانشپزشکی نوشته بود.

بعد از این که رمان وقتی نیچه گریست را تالیف کرد، مورد استقبال افراد زیادی قرار گرفت و همین استقبال باعث محبوبیت و شهور شدن این نویسنده در بین تمام دانشجویان و مردم شهر شد. ین نویسنده بزرگ تا زمانی که توانست بهترین آثار خود را خلق کرد که نمونه های از آن را در ادامه برای شما بازگو می کنیم.

آثار زیبای اروین یالوم:

• هر روز نزدیک تر از پیش
• وقتی نیچه گریست
• دروغگویی روی مبل
• مامان و معنی زندگی
• درمان شوپنهاور
• پلیس را خبر می کنم
• جلاد عشق و دیگر داستان های روان درمانی

بخشی از کتاب زیبای وقتی نیچه گریست

نیچه که گله‌های بروئر به وضوح درش بی‌اثر بود، مانند معلمی که به پسر بچه‌ی عجولی پاسخ می‌دهد، گفت: «به موقع چگونه غلبه کردن را به شما خواهم آموخت. شما می‌خواهید پرواز کنید، ولی پرواز را نمی‌توان با پرواز آغاز کرد، ابتدا باید چگونه راه رفتن را به شما بیاموزم و نخستین گام در راه رفتن، درک این نکته است، کسی که از خویش تبعیت نکند، دیگری بر او فرمان خواهد راند.

سهل‌تر و بسیار سهل‌تر است که از دیگری اطاعت کنی تا خود، راهبر خویش باشی.» با گفتن این جملات، نیچه شانه‌ی کوچکش را برداشت و مرتب کردن سبیلش پرداخت.

«اطاعت از دیگران، ساده‌تر از فرمان‌برداری از خود است؟ پرفسور نیچه، چرا مرا شخصی‌تر مورد خطاب قرار نمی‌دهید؟ معنای سخنتان را می‌فهمم، ولی آیا با من صحبت می‌کنید، با این سخن چه کنم؟ مرا عفو کنید اگر این گونه زمینی صحبت می‌کنم. در حال حاضر، امیالم دنیوی است.

من به دنبال چیزهای ساده‌ام، این که در ساعت سه صبح، خوابی بدون کابوس داشته باشم و از فشاری که بر قفسه‌ی سینم حس می‌کنم، تا حدی رهای یابم. در اینجاست که هراس من لانه کرده است.» و با انگشت به وسط جناغ سینه اشاره کرد.

ادامه داد: «در حال حاضر به گفت های شاعرانه و انتزاعی نیازی ندارم، بلکه نیازمند چیزی انسانی و بی واسطه‌ام. احتیاج دارم شخصی و خصوصی با موضوع درگیر شوم: آیا می‌توانید تجربه‌ی مشابه خود را با من در میان  بگذارید؟ آیا شما هم عشق یا وسواسی مانند من داشته‌اید؟ چگونه آن را از سر گذرنده‌اید؟ آیا بر آن چیره شدید؟ چقدر طول کشید؟

نیچه در حالی که شانه را به کناری می نهاد و با سؤال بروئر را نادیده می‌گرفت، گفت: «موضوع دیگری هم هست که در نظر داشتم امروز با شما در میان بگذارم. به اندازه‌ی کافی وقت داریم؟»

بروئر بر صندلی تکیه زد. روشن بود نیچه قصد دارد همچنان سؤالاتش را نادیده بگیرد. تصمیم گرفت صبور باشد. با ساعتش نگاهی انداخت و گفت پانزده دقیقه‌ی دیگر وقت دارد. «هر روز از ساعت ده، به مدت سی تا چهل دقیقه نزد شما خواهم بود، البته در صورت بروز پیشنهادی اضطراری ناچار می‌شوم زودتر اینجا را ترک کنم.»