خرید کتاب داستان های کهن ایران (بوستان)

(خرید کتاب داستان های کهن ایران (بوستان) با اطمینان از سایت ما) کتاب داستان های کهن ایرانی “بوستان” یا سعدی‌نامه نخستین اثر سعدی است که کار سرودن آن در سال ۶۵۵ هجری قمری پایان یافته‌است. سعدی این اثر را زمانی که در سفر بوده است، سروده و هنگام بازگشت به شیراز آن را به دوستانش عرضه کرده است. این اثر در قالب مثنوی و در بحر متقارب سروده شده و از نظر قالب و وزن شعری حماسی است، هر چند که از نظر محتوا به اخلاق و تربیت و سیاست و اجتماعیات پرداخته‌است. بوستان ده باب دارد هر باب به موضوعی ربط دارد. بوستان سعدی به ده باب تقسیم شده‌است:

• عدل
• احسان
• عشق
• تواضع
• رضا
• ذکر
• تربیت
• شکر
• توبه
• مناجات

درباره نویسنده:

ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به سعدی (۶۰۶ – ۶۹۰ هجری قمری) شاعر و نویسندهٔ پارسی‌گوی ایرانی است. اهل ادب به او لقب استادِ سخن، پادشاهِ سخن، شیخِ اجلّ و حتی به‌طور مطلق، استاد داده‌اند. او در نظامیه بغداد — که مهمترین مرکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به حساب می‌آمد — تحصیل و پس از آن به‌عنوان خطیب به مناطق مختلفی از جمله شام و حجاز سفر کرد. سعدی سپس به زادگاه خود، شیراز، برگشت و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید. آرامگاه وی در شیراز واقع شده‌است که به سعدیه معروف است. نمونهٔ اشعار بوستان سعدی شبی یاد دارم که چشمم نخفت شنیدم که پروانه با شمع گفت: که من عاشقم گر بسوزم رواست تو را گریه و سوگواری چراست؟ بگفت ای هوادار مسکین من         برفت انگبین یار شیرین من چو شیرینی از من به در می‌رود چو فرهادم آتش به سر می‌رود همی‌گفت و هر لحظه سیلاب درد فرو می‌دویدش به رخسار زرد که‌ای مدعی! عشق کار تو نیست که نه صبر داری، نه یارای ایست تو بگریزی از پیش یک شعله خام من استاده‌ام تا بسوزم تمام تو را آتش عشق گر پر بسوخت مرا بین که از پای تا سر بسوخت نمانده ز شب همچنان بهره‌ای به زاری بکشتش پریچهره‌ای همی گفت و می‌رفت دودش به سر    که اینست پایان عشق ای پسر اگر عاشقی خواهی آموختن      به کشتن فرج یابی از سوختن