خرید کتاب داستان های کهن ایرانی (تاریخ طبری)

(خرید کتاب داستان های کهن ایرانی (تاریخ طبری) با اطمینان از سایت ما) کتاب داستان های کهن ایرانی “تاریخ طبری” معروف به تاریخ طبری کتابی است به زبان عربی که توسط محمد بن جریر طبری تاریخ‌نگار و پژوهش گرِ ایرانی مسلمان در اواخر سده سوم پس از هجرت به رشته تحریر درآمده‌است و یکی از بزرگترین و معتبرترین منابع دوره اسلامی است. طبری نویسندهٔ مشهورترین، مهم‌ترین و ارزشمندترین مجموعه‌های مفصل تاریخ عمومی اسلام و جهان به‌شمار می‌آید. این کتاب، تاریخ را از زمان خلقت شروع کرده و سپس به نقل داستان پیامبران و پادشاهان قدیمی می‌پردازد. در بخش بعدی کتاب طبری به نقل تاریخ پادشاهان ساسانی می‌پردازد، و از آنجا به نقل زندگی پیامبر اسلام، محمد می‌پردازد. در این کتاب وقایع پس از شروع تاریخ اسلامی (مقارن با هجرت به مدینه) به ترتیب سال تنظیم شده و تا سال ۲۹۳ هجری شمسی را در بر می‌گیرد. تاریخ طبری شامل دو بخش کلی است: تاریخ پیش از اسلام: بخش پیش از اسلام مشهورترین، مهمترین قسمت آن است و نویسنده این بخش از کتاب را پس از پایان تفسیر طبری (تفسیر قرآنش) تألیف نمود. پس از اسلام: در تاریخ پس از اسلام این کتاب، نویسنده وقایع را به صورت وقایع نگاری نقل می‌کند. این بخش (پس از اسلام) خود مشمل بر سه بخش جداگانه دیگر است. نکته در خور توجه این است که طبری از چه سالی شروع به نوشتن کتاب‌های خود کرده‌است ؟! برخی می‌گویند که او در سال ۲۱۰ ه‍.ق شروع به تحریر کتاب خود کرده‌است و برخی روایت‌ها حاکی از آن است که طبری بخش تاریخ عباسیان را در کتاب جداگانه‌ای به نام القطعین تألیف کرده‌است و این خود نشان دهنده این است که طبری تاریخ خود را فقط تا پایان دوره عباسیان نوشته‌است.

شیوه نگارش تاریخ طبری

طبری در نگارش هر دوره ابتدا مهم‌ترین حوادث آن دوره را ذکر کرده و سپس به ذکر جزییات آن حادثه پرداخته‌است. روشی که طبری در شیوه نگارش خود بکار برده یعنی همان تاریخ‌گذاری یا واقعه نگاری، روشی بی‌سابقه نبوده و تاریخ نگاران دیگری مانند یعقوبی و هثیم بن عدی نیز از این روش استفاده کرده‌اند. اما به لحاظ کیفی آن‌ها را با تاریخ طبری نمی‌توان مقایسه کرد. در بخش‌هایی از تاریخ طبری به خصوص دوره‌های قبل از اسلام و دوره‌های نخستین اسلامی به دلیل نبود منابع معتبر در مقایسه با ابن اثیر مطالب ملال‌آور بوده‌اند برخی حتی عقیده دارند که نمی‌توان طبری را به عنوان یک تاریخ نگار واقعی دانست زیرا او تنها به جمع‌آوری حوادث پرداخته‌است. حتی کمی مطالب در اواخر کتاب او را نمی‌توان ناشی از پیری دانست..