کتاب روانی

اگر به رمان‌های هیجان‌انگیز و جنایی علاقه‌مند هستید حتما کتاب روانی که بهترین اثر نویسنده آمریکایی رابرت بلاک است را در لیست خود قرار دهید. این رمان وحشتناک داستان زندگی مردی به نام نورمن بیتز را روایت می‌کند که به همراه مادرش، یک مسافرخانه دور افتاده را مدیریت می‌کنند. همه چیز به طور عادی پیش می‌رود تا اینکه در یک شب بارانی، زنی با نام ماری به مسافرخانه آن‌ها پناه می‌آورد.

ماری راه خود را گم کرده بود و به آنجا آمده بود تا خستگی یک روز سنگین و پر از داستان را در کند. این آغاز کتاب روانی است که نه تنها یک اثر فوق‌العاده از رابرت بلاک محسوب می‌شود، بلکه یکی از برترین فیلم‌های تاریخ سینما هم تشکیل می‌دهد. نویسنده این کتاب را در 17 فصل نوشته و از داستان زندگی اد گین، قاتل زنجیره‌ای مشهور آمریکایی اقتباس گرفته است. قاتلی که شخصیتی دوگانه بین شخصیت خودش و شخصیت مادرش داشت.

درست مانند نورمن که با مادرش زندگی می‌کند و قوانین مادرش بسیار در ویژگی‌های شخصیتی او نفوذ دارند و یک شخصیت دوگانه را بین توهم و واقعیت برای نورمن رقم زده است. از طرفی زنی که به مسافرخانه پناه آورده، زندگی معمولی را پشت سر نگذاشته است. بلکه با نارضایتی از اوضاع زندگی و تحقیرهای رییسش به آن‌جا پناه آورده است.

در بخشی از کتاب روانی می‌خوانیم:

ماری از او و بسیاری از خریداران و فروشندگانی که با او کار می‌کردند، متنفر بود، چون همۀ آنها پولدار بودند. تامی کسیدی یکی از بدترین خریداران بود که از اجارۀ چاه‌های نفت، پول زیادی به دست می‌آورد. او نیازی به این کارها نداشت؛ اما همیشه در املاک و مستغلات بو می‌کشید و کسانی را که می‌خواستند با این معامله‌ها به نان و نوایی برسند، سرکیسه می‌کرد. خانه‌ها را ارزان می‌خرید و گران می‌فروخت و همیشه مراقب بود یک دلار هم از دست ندهد. چهل‌هزار دلار برای او پول خُرد محسوب می‌شد و می‌خواست با آن برای دخترش یک خانه به‌عنوان هدیۀ عروسی بخرد.

او حدود شش ماه پیش، یک روز بعدازظهر وارد دفتر شد و یک اسکناس صددلاری روی میز ماری کرین گذاشت و به او پیشنهاد داد همراهش به یک سفر کوچک به دالاس برود و آخر هفته را با او بگذراند. این اتفاق آن‌قدر سریع و همراه با پوزخندی ملایم و معمولی رخ داد که ماری حتی فرصت نکرد عصبانی شود. بعد آقای لووری وارد شد و مسئله خاتمه پیدا کرد. ماری هرگز نه در خلوت و در ملأ عام، به کسیدی چیزی نگفت و او هم هرگز پیشنهادش را تکرار نکرد؛ اما ماری این حرف را از یاد نبُرد. او نمی‌توانست آن لبخند ناخوشایند را روی صورت چاق او فراموش کند.

ماری هرگز فراموش نکرد که این دنیا به آدم‌هایی مثل تامی کسیدی تعلق دارد. آنها مالک همه‌چیز بودند و قیمت‌ها را تعیین می‌کردند. چهل‌هزار دلار برای هدیۀ عروسی یک دختر و صد دلار برای سه روز اجارۀ جسم ماری کرین که آن را خیلی سرسری روی میز انداخته بود.