معرفی کتاب نبرد من اثری ماندگاز از هیتلر

نبرد من: یکی از کتاب های موجود در فروشگاه اینترنتی کتاب سراج، کتاب زیبای نبرد من به نویسندگی آدولف هیتلر می باشد. همان طور که می دانید کتاب ها دارای موضوعات متنوعی هستند و گستردگی زیادی دارند، برخی از کتاب ها می توانند روایت کننده زندگی یک فرد باشند.

معمولا کتاب هایی که به عنوان یک زندگینامه نوشته می شود، می تواند جذابیت خواندن را برای خواننده تا حدود زیادی افزایش دهد، اگر شما هم به کتاب های علاقه دارید که بیان کننده زندگی یک فرد باشد، می توانید کتاب نبرد من را برای مطالعه انتخاب کنید، این کتاب یکی از بهترین و موفق ترین کتاب هایی است که در قالب زندگی نامه نویسنده آن یعنی هیتلر نوشته شده است.

معرفی کتاب نبرد من

این کتاب در مورد زندگینامه آرولف هیتلر روایت می کند، شما می توانید با مطالعه این کتاب به تمام اتفاقاتی که در زندگی هیتلر رخ داده است دست پیدا کنید. این کتاب به دلیل نوع بیانی که داشت و داستان هایی که روایت شده بود اجازه چاپ رسمی نداشت و چاپ آن ممنوع شد، همی مورد یکی از بهترین دلایل جذاب شدن کتاب نبرد من بود.

این کتاب که در سال 1945 آماده چاپ شده بود و به خوبی شرح زندگی هیتلر فرمانده حکومت آلمان نازی بود، در نهایت متوقف شد. اما به دلیل نوشته و داستان واقعی که در این کتاب نقش بسته بود، در همان اوایل تولید یعنی حدودا در سال 1924 به عنوان یکی از بهترین و محبوب ترین کتاب در حکومت آلمان نازی شناخته شد.

این کتاب به عنوان یکی از بهترین کتاب هایی است که در این سال ها می تواند بیان کننده مشکلات سیاسی، فرهنگی و فکری باشد. هیتلر در این کتاب به گونه ای توانسته است زندگی خودش را شرح دهد، که شما را پیش از بیش به خواندن و مطالعه کتاب علاقه مند می کند، اگر می خواهید بهترین زندگی نامه های نبردی را بخوانید این کتاب بهترین گزینه می باشد.

کتاب نبرد من به عنوان یکی از بهترین کتاب ها پس از جنگ جهانی دوم برای آلمانی خبری از رخداد های خوش می داد، هر کس این کتاب را در آن زمان می خواند به زندگی که داشت امید پیدا می کرد و سعی می کرد از زندگی که دارد نهایت لذت را ببرد. با توجه به این که هیتلر یک دیکتاتور موفق بود، توانسته بود در این کتاب به خوبی شرح حال خود را توضیح دهد و خواننده را به بهترین نحو با خود همراه کند.

یکی از مهم ترین مواردی که در این کتاب شرح داد می شود، اتفاقاتی است که در آن زمان در آلمان رخ داده است، این کتاب به دلیل این که پر است از کنایه ها و عبارت های مفهومی، توانست ممنوعیت خود را در چاب به جلو بیندازد. یکی از مهم ترین مواردی که در این کتاب به آن اشاره می شود، ترس از زبان هیتلر می باشد. ترسی که همچنان می تواند آلمانی ها را تحریک کند.

هیتلر در جنگ جهانی دوم به دلیل این که یک ناسیونالیست است، توانست به خوبی دولت آلمان را در مسیری که بود راهنمایی کند. او به آلمانی ها کمک کرد تا بتوانند حق خود را بگیرند و حتی شده به مرز ها بروند و تمام منابعی که برای خودشان است از دست دشمن بیرون کشند. او در این کتاب در مورد تمام مشکلاتی و تمام کارهایی میگوید که می تواند یک دولت و یک حکومت را از پای در بیاورد. در کتاب نبرد من هیتلر تاکید بسیار زیادی روی فلسفه سیاسیت و دولت دارد و این کتاب به خوبی می تواند شرح دهنده ذهنیات یک نویسنده باشد.

در مورد آدولف هیتلر نویسنده کتاب نبرد من

آدولف هیتلر در سال 1889 در اتریش متولد شد. او علاقه زیادی به هنر داشت به همین دلیل با کمک پدرش برای تحصیل در همین زمینه به وین مسافرت کرد اما متاسفانه او توانست در این زمنیه موفق شود و همه با او مخالفت کردند. یکی از مهم ترین اقداماتی که هیتلر در سال 1914 انجام داد، درخواست به ارتش آلمان برای جنگ جهانی اول بود.

هیتلر بعد از این که جنگ جهانی به پایان رسید، تصمیم گرفت با همکارانش یک حزب سوسیالیست تشکیل دهد و به حکومت آلمان نازی در این مسیر کمک کند. او بعد از انجام تمام این کار ها در نهایت در سال 1923 در یک کودتا دستگیر شد و به مدت 5 سال در زندان های لندبرگ به سر برد.

در همین زمان بود که هیتلر تصمیم گرفت بیکار نماند و شروع به نوشتن کتاب نبرد من در زنددان کرد. بعد از این که کتاب نبرد من به نویسندگی هیتلر به محبوبیت رسید، او توانست در انتخابات آلمانی ها بیشترین نقش را داشته باشد. در همین مدت او سعی کرد قدرت خود را افزایش دهد و از موقعیت خود برای پیگیری های یهودی ها و دیگر اقلیت ها در آلمان استفاده کرد.

بخشی از کتاب زیبای نبرد من

من که خود آلمانی هستم نباید این حرف را بزنم اما حق آن است که از مقاومت و تحمل سربازان المانی درجریان جنگ درس عبرت بگیرند زیرا آنها با تعداد بسیار قلیل در سخت ترین نبردها در حالی که گرسنه بودند چنان سرسختی و مقاومتی از خود نشان دادند که باعث حیرت و و حشت دشمن شدند. همه به یاد می آورند که این سربازان بدون اینکه ضعف و سستی از خود نشان بدهند تا جان داشتند جنگیدند و تا زمانی که آلمان زنده است خاطره این سربازان غیور را از یاد نخواهد برد.

من در آن موقع یک سرباز ساده بودم و قصد نداشتم که مرد سیاسی بشوم ولی هنوز هم این اطمینان را دارم که سربازان آلمانی در این نبردها اگرچه شکست خوردند اما در شجاعت و شهامت بی نظیر بودند.

… دو مسئله  مهم مرا سخت خشمناک می ساخت یکی این بود که هیچ یک از یا گروه نمی خواستند روحیه سرباز را تقویت نمایند درحالی که این موضوع یکی از مسائل مهم در میدان فرماندهان دسته جنگ شمرده می شود.

دوم اینکه جای تقویت سربازان از نیش زدن و خرده گرفتن خود داری نمی کردند سربازان که می دیدند در پیروزیها تشویق نمی شوند و در مقابل کوچکترین اشتباه و لغزش از گناهان بزرگ شمرده می شود طبعاً در طول زمان آزرده می شدند، و مرارت و شهامت اولیه را به کلی از دست می دادند.

این تقصیر بزرگ فرماندهان جنگ بود که به تاکتیکهای نظامی آشنا نبودند و نمی خواستند خود را مطابق روز بسازند و روحیه سربازان را تقویت کنند. پس از پیروزی های ابتدایی بعضی از مطبوعات شروع به سم پاشی نمودند و مسئله اشتیاق و رغبت سربازان آلمانی را برای استقبال از جنگ به هیچ شمردند و این کلمات را در لباس حسن نیت به مردم القاء می کردند و هنگامیکه پیروزی به دست می آمد به جای اينکه سربازان را تشویق کنند این پیروزی ها را جزو وظایف آنان می شمردند.

مسئله دوم که مرا سخت خشمناک می ساخت روش ناپسندی بود که با سمت بی اعتنایی به مبارزه می پرداختند و به آنها وانمود می کردند که ما از این فلسفه جدید چیزی درک نکرده ایم و به نظرمان می رسد اگر بین احزاب اتحاد و ائتلاف اتخاذ کنند به این وسیله می توانند مارکسیست را سرکوب یا مضحکتر از همه آنها را به راه راست هدایت نمایند.

… مارکسیست حقیقی که هدف اساسی آن خرابی اوضاع تمام کشورهای غیر یهودی بود در ماههای اول سال 1914 م قیافه زشت خود را نشان داد. کارگرانی که در آسمان در دام آنان افتادند ناگهان پشیمان شده و چون آوازه جنگ بلند شد این افکار را به دور انداختند و چنان که دیدیم آمادگی خود را برای شرکت در جنگ اعلام نمودند.

در فاصله چند روز وضع مارکسیست ها دگرگون شد و دودهای گول زننده این فلسفه جدید بدست بادهای حوادث سپرده شده. ناگهان قشرهای فشرده رهبران یهودی خود را تنها دیدند بطوری که کوچکترین اثری از آنچه که در سر راه مردم پاشیده بودند باقی نماند، زیرا در آن روزها وضع کارگران بسیار حساس بود و به هیچ چیز غیر از دفاع از کشور فکر نمی کردند و روسا و رهبران  هم وقتی با عدم استقبال توده مردم روبه رو شدند خود را به راه دیگر زده و درظاهر امر خود را راضی نشان دادند.