کتاب نمی‌توانی به من آسیب بزنی نوشته دیوید گاگینز جزو پرفروشترین کتاب‌های آمازون و آثار نیویورک تایمز است. این کتاب زندگینامه گاگینز نویسنده رنگین پوستی است که کودکی بسیار تلخ و سختی را سپری کرد و با کوشش به ورزشکاری مطرح بدل شد و عضو برجسته‌ای از نیروهای مسلح آمریکا است.

دیوید گاگینز در کودکی مورد آزار و اذیت پدرش قرار می‌گرفت و زندگی سختی را در فقر و افسردگی سپری کرد. بعدها او زمانی متحول می‌شود که تصمیم می‌گیرد دیگر تن به باختن ندهد. او یاد می‌دهد که چگونه از همه قوای خود بهره بگیریم. چیزی که از یک جوان بازنده و افسرده یک ورزشکار مشهور و عضوی پرقدرت از نیروهای مسلح آمریکا می‌سازد.

گاگینز عقیده دارد که تعداد کمی از افراد می‎دانند که زندگی در قعر ظلمت چگونه است و چطور شما را به پایین می‌کشد. در این حالت شما به همان انتخاب‌های کوچک روزمره‌تان که بارها تکرار می‌شوند رضایت می‌دهید و هر بار شما را از بین می‌برند. در واقع همه ما اعمال و انتخاب‌هایی از روی عادت داریم و حتی شرکت در جلسات انگیزشی هم نمی‌تواند برای همیشه ما را تغییر دهد و انگیزه‌ای موقتی در ما ایجاد می‌کند و بعد از مدتی ما به همان شخصیتی که بودیم تبدیل می‌شویم. در واقع انگیزه چیزی نیست که کسی را تغییر می‌دهد.

کتاب نمی‌توانی به من آسیب بزنی مناسب کسانی است که از توانایی و قدرتشان آگاهی ندارند و خود را در شرایطی سخت و پایین کشنده می‌بینند.

بخشی از کتاب نمی‌توانی به من آسیب بزنی:

غذا خوب بود اما حتی در سن شش یا هفت‌سالگی هم می‌دانستم که شام خانوادگی ما یک کپی احمقانه از شام خانواده‌های دیگر است. به‌ علاوه، ما سریع غذا می‌خوردیم. وقتی برای لذت‌ بردن از آن نبود زیرا ساعت هفت شب، درها باز می‌شدند و ما همگی باید آماده سر جاهای خود می‌ایستادیم. پدرم همچون نگهبانی وقتی وارد کیوسک دی‌جی می‌شد، ما را دائم ارزیابی می‌کرد. او با چشمانش آن جا را اسکن می‌نمود و اگر اشتباهی از ما سر می‌زد، سریع ما را متوجه می‌کرد؛ مگر اینکه خودمان قبل از آن متوجه می‌شدیم..

اتاق ظاهر خیلی خوبی نداشت. در بالای سرمان چراغ‌هایی بودند که وقتی او آن‌ها را خاموش می‌کرد، چراغ‌های قرمزرنگی، زمین اسکیت را نورانی می‌کردند و بر روی گوی آیینه‌ای گردان منعکس می‌شدند و آن جا به مکانی رؤیایی تبدیل می‌شد.