یکی از پیام‌های کلیدی «مشکلی نیست اگر حالت خوش نیست» تأیید احساسات بی‌شماری است که در حین غم و اندوه به وجود می‌آیند، از جمله خشم، احساس گناه و غم عمیق. دیواین خوانندگان را تشویق می کند تا این احساسات را به عنوان بخشی طبیعی از روند سوگواری در آغوش بگیرند و تأکید می کند که هیچ راه «درست» یا «نادرستی» برای سوگواری وجود ندارد. او این افسانه فرهنگی را از بین می برد که افراد باید در یک بازه زمانی خاص، غم خود را «پیش ببرند» یا «غلبه کنند»، و از رویکردی دلسوزانه تر و فهمیده تر حمایت می کند.